Overal zijn behalve in het nu
Dat is dus nogal wat. Zullen we dan bij de bron beginnen: bij jezelf. En eerst afstemmen op wat er te voelen valt in jou? Want, is het niet zo dat, wie je nu bent, dat dat wordt getoond door hoe jij je nu voelt? Voel je je gestrest? Dan beïnvloedt dat al je activiteiten en vaak wordt het ook gespiegeld door je omgeving. We willen zo graag verder kijken, vooruit kijken. Wat er dan vaak gebeurt is dat we ons juist “bewust” zijn van dat wat er nog niet is, waar nog gebrek aan is, behoeften en verlangens liggen. Wat is dan het gevolg? Dat je je niet meer lekker in je vel voelt zitten. En waar waren we mee bezig? Oh ja, met het oefenen in het hier en nu zijn. Zijn bij wat er nu speelt. Wat speelt er nu? Ik voel me niet zo tof. Oké, waarom niet? Omdat ik denk aan alles wat nog moet gebeuren; aan alles wat er nog niet is. Of ik denk aan het verleden aan hoe ik het had moeten doen en toen niet gedaan heb.
Vooruit denken
Neem nu bijvoorbeeld de komende feestdagen en het nieuwe jaar. Er kan geen bericht voorbij komen of er wordt aan deze thema’s gerefereerd. (Heb je er weer een! 😉 ). Dit vooruit denken haalt ons weg van waar we nu zijn. Jammer gemiste kans, want het IS nog geen kerst en we leven nog in november 2016. Hoe vaak laten we ons niet weglokken naar iets wat nog niet is en de belofte schijnt in te houden dat het beter (of vul maar in) is dan dat het nu is.
Plannen in het nu
Zojuist in een sessie kwam dit onderwerp op de valreep naar voren. Het dilemma in het nu leven en je voortdurend versnipperd voelen tussen alles wat nog komen moet en is geweest was helder. Het onderwerp plannen en controle houden over die planning kwam voorbij. Hoe doe je dat in het nu? Nou eigenlijk heel simpel. Ga heel bewust plannen. Het plannen is dan een bezigheid in het nu. Is dat klaar dan kun je over wat er vervolgens, nu aan de orde is.
Zorgen voor jezelf, in het nu uiteraard
Door op te merken wat er nu (nu, nu nu), is, blijf je heel dicht bij jezelf. Je ervaart wat er is. Bijvoorbeeld je merkt dat je onrustig bent, laten we zeggen elke keer als het onderwerp kerst ter sprake komt. Wil je je zo voelen? Wil je dat onrustige gevoel als een soort onderstroom de hele tijd met je meedragen? Ik hoop dat het antwoord nee is. Het is alleen wel zo, dat we die gevoelens vaak wél accepteren en denken dat het erbij hoort. Waarom? Omdat we ons er onvoldoende bewust van zijn. Ten tweede omdat we, als we er ons echt bewust van zouden zijn, niet even stilstaan en voor onszelf zorgen. Wat is dan zorgen? Dat is zorgen dat je je goed voelt natuurlijk. Verantwoording nemen voor hoe je je voelt is eigenlijk je primaire zorg. Eigenlijk zo voor de hand liggend dat we het vergeten.
Recente reacties